Türk mucizesi devam ediyor. Sahalarda pek görmediğimiz şeyler oluyor, futbola olan tutku daha da büyüyor. Büyütüyor Türkiye'nin yaptıkları. Yarı finaldeyiz, belki de şampiyon olacağız. Euro 2004'te komuşunun yaptığını biz yapıyoruz, o yoldan bambaşka bir şekilde geçiyoruz. İz bırakacağız, renk katacağız derken ötesine geçiyoruz. Peki neyle ? Kalpten oynayıp, mücadele ederek, inanarak. Bunlarla anlatıyoruz Türkiye'yi, hiçbir futbol unsuru koyamıyoruz arkasına. Son şampiyon Yunanistan beğenilmese bile koymuştu oysa. 2010 Güney Afrika ya da Euro 2012 yolunda konuşulacak futbolsuzluğumuz, bu perde o zaman kalkacak ta ki mucize olağan hale gelmediği takdirde. Bir süre konuşulması yasak olan şeyler bunlar basına, fakat sıradan bir blog yazarı olarak bana değil. Kısa bir not düşelim istedim.
Fazla söze gerek var mı bilmiyorum. Bildiğim bir şey var o da bu kadar sakatı, bu kadar cezalısı, bu kadar sevmeyeni, bu kadar İrlandalısı olan bir başka takımın/ülkenin böyle bir şey yapamayacağı. Bana göre bu mucizelerin sonu kupa olmalı, çok zor olsa da, imkansız olsa da kupa Almanya'ya ne kadar yakınsa bize de o kadar yakın. Her zaman dediğim gibi, keyfini çıkarın!
YanıtlaSilBu kadar ileriyi görebildiğin için tebrik ediyorum. Bahsettiğin şeylerin hepsi konuşuldu :)
YanıtlaSil