Yalnızken

Hiç hissettiniz mi binlerce insanın arasında yürürken arkanızdaki karanlığı, kaçarken duydunuz mu nefesinizi ?

Hiç işittiniz mi annenizin, babanızın, kardeşinizin, sevgilinizin, en iyi dostunuzun bakışlarından çaresizliğinizi ?

Hiç kaldınız mı gece odadaki saatinizin tiktaklarıyla başbaşa ?

Hiç sağır oldunuz mu düşündüklerinizden ?

Hiç yaşadınız mı rüyalarınızdaki kendinizle ?

Hiç ağladınız mı toprağa ?

Hiç sarıldınız mı gözyaşlarınıza ?

Hiç sordunuz mu boşluğa varoluşunuzu ?

Hani Özdemir Asaf demiş ya "yalnızlık paylaşılmaz paylaşılsa yalnızlık olmaz" diye. Bir an için de olsa bilir misiniz o anı ?