Fenerbahçe 5 - 1 Honved

Fenerbahçe 4-2-3-1 dizilişini uygulama ve kompakt bir takım olma yolunda, hem oyuncu kalitesiyle hem de oyun anlayışıyla kusursuz adımlar atmaya başlamış. Taraftar futbolu ve takımını özlemiş. Susamış. Takım futbol oynamaya aç, maçın başından itibaren gole oynuyorlar. Fenerbahçe'nin bu sene sahada yaptığı ekstra işlerin başında rakip yarı sahada başlatılan pres; kenarlardan, ortasahadan, savunmadan atılan ters toplar ve oyun rakip yarı sahaya yıkıldığında tek top oynama gayreti var. Önder dışında kimse gelişigüzel oynamıyor, kafasını kaldırarak oynuyor. Maçın özeti, genel manzarası budur. Detaylarına inelim.

Zico ve Aragones döneminde rakibi bekleyen takım bu sene rakibe en fazla orta yuvarlağa kadar gelme fırsatı veriyor. Henüz çok organize olmasa da savunma beklerini de öne çıkarıp rakibe kendi yarısahasında baskıyı yapıyor. Bu presin generali Emre. Fiziken geldiği seviye sayesinde maçın geneline yaydı presini ve galibiyetin en önemli adamıydı bana göre. Arkada Cristian'ın verdiği güveni de unutmadık. Emre'nin başlattığı preste, Cristian oyun zekası ve pozisyon bilgisi sayesinde ortasahayı dolduruyor. Çaldığı topları da Emre ile birlikte hem kısa hem de uzun olarak iyi kullanıyor. Buna öndeki hücum dörtlüsünün yüksek tekniği eklenince top daha iyi dönüyor Fenerbahçelilerin ayağında. Temposu ve hızı yeterince kaliteli değil henüz ama şu primitif görüntüde bile pas alışverişleri keyif veriyor, verecek.

Kenarlara geçelim. Alex nihayet etrafında doğru kanat oyuncularına kavuştu. Solda Andre Santos, sağda da Colin Kazım sırtları dönük olsa dahi doğru açıyla hamleyi yapıp ya ortasahaya oyunu açıyorlar ya bekleri kaçırıyorlar. Ya da rakibi geçip kaleye doğru içten veya dıştan dripling ile ilerliyorlar. Şut atıyorlar. Bilhassa sol kanatta büyük ilerleme var. Uğur'un topu kaleye sırtı dönük aldığında kafasını eğip, kendi kalesine dripling yaptığı ya da Roberto Carlos'un arkasına top attığı görüntüleri hayal ettiğinizde farkı anlayacaksınız. Andre Santos bu tür pozisyonlar topuk yapıyor, ayak değiştirip topu olumlu kullanabiliyor, savunmacısını geçebiliyor. Colin Kazım'da da kollektif anlamda büyük gelişme var. Oyunu okumayı yavaş yavaş öğreniyor ve sahip olduğu top tekniğini küfrettirmekten ziyade fark yaratacak şekilde kullanabiliyor. Guiza'nın 3. golünde Gökhan'a attığı pas benim 2 senedir hiç görmediğim bir manzara Kazım özelinde. Guiza'nın önde sürekli gezen ve ortasahasına yaklaşan karakterini de düşündüğümüzde; hem kendisi hem arkasındaki Andre Santos - Alex - Colin Kazım üçlüsü sürpriz koşularla çok pozisyon üretir, çok pozisyona girer, çok gol atar. Bu maçta girdiler ve attılar da. Guiza attığı gollere rağmen o puslu bakışlarını ve acı dolu yüz ifadesini değiştirmese de, taraftarını nihayet güldürmeye başladı. Gökhan'a da nazar boncuğu lazım.

Bu yazdıklarım Honved karşısında çok pembe bir tablodur ve Beşiktaş maçında esas gücünü şüphesiz daha net anlayacaktır Fener; ama geçen seneki oyundan sonra bu oyun gerçekten bambaşka geliyor.

Fenerbahçe adına maçtaki tek olumsuz manzara ise savunma. Bilica sol stoper oynuyor. Arkasını kolladığı adamlar sürekli pozisyon değiştiren ve oyunu normalin ötesinde ileride oynayan Roberto Carlos ve Andre Santos. Bu oyuncularla kendisinin arasına atılan direk toplarda başarılı ama o toplar Önder ile bıraktığı mesafeye atıldığında tehlike yaratıyor. Kabahat de Önder'in. Bilica ile arasında enlemesine çok fazla mesafe bırakıyor. Daha yakın oynaması lazım. Aynı toplar sağ kanattan geldiğinde Bilica bunu yapıyor, Önder yapamıyor. Birebir savunmada da Bilica'nın çok gerisinde. Hamle yapacağı zamanı ayarlayamıyor, nerede duracağını kestiremiyor. Abraham'dan yediği çalımı ben yemem. Gökhan Zan kadar kötü stoper Önder. O bölgede daha fazla kalite lazım. Mümkünse atletik, çabuk kademe yapan ve pozisyon almayı bilen bir stoper. Bu bakımdan Edu'nun devam edip etmeyeceğine dair acil bir karar verilmeli. Aksi takdirde bu savunmasıyla iyi pas yapabilen ve çabuk çıkan takımlara karşı çok zorlanır Fenerbahçe.