Ancelotti Mübarek Adam

Premier Lig'in tepesindeki 4 takım Manchester United, Liverpool, Chelsea ve Arsenal arasında dörtlü averaj yapılsa sonunculuk koltuğuna oturan takım kim olur ? Bu sorunun cevabı geçen sene için Chelsea. Liderin 7 puan gerisinde 3. olarak tamamladıkları sezonda; 6 büyük maçtan kazanılabilecekleri 18 puandan sadece 4'ünü alabilmişlerdi. Tek galibiyet de Arsenal'e karşı deplasmanda 4-1. Dün yine 3 fark attılar Arsenal'e. İki takım da tempo yaptılar ama uzun süre kilidi açamadılar. Oyun ortadaydı. Eduardo biraz basiretli olsa maçın skoru da yorumu da farklı olabilirdi; ama yuhalamalardan ilk 30 dakika eli ayağına dolaşan Ashley Cole ve insanüstü santrfor Drogba bitirdiler işi. Geçen sene sonuncu oldukları o tablonun tepesinde artık Chelsea. Üç büyüğü de yendiler, ligin üzerinden de silindir gibi geçiyorlar. Arsenal maçı üzerinden değil genel felsefe üzerinden konuşmak daha doğru olur.

Chelsea'nin şablonu bu sene baklavalı 4-4-2. Bu dizilişin için 4 temel gereklilik var. 1 ) Bütün bir kanadı domine edebilecek, sürekli gidip gelebilecek hızlı ve dayanıklı kanat bekleri. 2 ) Sağ ve sol içte en büyük klişe. Oyunun iki yönünü de oynayabilecek, devamlılığı yüksek, dinamik iki ortasaha. 3 ) Birbirini tamamlayan iki santrfor. 4 ) O santrforlara pozisyon hazırlayacak, teknik ve gerektiğinde çilingir vazifesi görecek gol sezgisi yüksek bir 10 numara.

Ancelotti'nin elindeki bek rotasyonu solda Ashley Cole/Yuri Zhirkov, sağda Jose Bosingwa/Borislav Ivanovic. Dört oyuncu da 1. madde için biçilmiş kaftan. Essien, Lampard, Ballack, Malouda'dan oluşan ortasaha rotasyonu da 2. maddeye cuk oturuyor. Drogba & Anelka pivot ve driplingci santrfor fetişinin zirvesi. Geriye 10 numara kalıyor. Ancelotti'nin kadro planlamasında en büyük sorunu da buydu. Sezon başındaki kısa ve başarısız Lampard denemesinden sonra talih kuşu Deco'ya vurdu. Joe Cole'un uzun sürecek sakatlığının da etkisiyle takımda kendine yeniden rol biçildi ve parçalar oturdu.

Ancelotti rakibin kalitesine göre bu oyuncuları rotasyona soktu. Nispeten kolay rakiplere karşı Essien'i savunmanın önünde, içte Ballack/Malouda - Lampard'ı kullandı. Zor maçlarda ise Mikel'i önünde, Essien ve Lampard'ı içte oynattı. Gerekli skoru alamadığında kolay rakip rotasyonuna döndü. O da olmadı Kalou kozunu oynadı. Skoru aldığında ise santrforlardan birini çıkarıp ortasahasını beşledi. Hepi topu bu. Bu temel plan üzerinden EPL'nin en kritik dönemi olan Aralık ayına 5 puan farkla zirvede giriyor Chelsea. 14 maçta 36 puan aldılar. Mourinho'nun 95 puanlı 2004-05 sezonunun üstünde bir puan ortalaması bu. Sadece 8 gol yediler. O efsane sezondan azıcık fazla; ama ligin bu alanda en iyisiler. Bu kadro ve İtalyan bir teknik adamla bunlar belki sürpriz değil.

Peki ya 28 averaj yapmak ? Maç başına 2,5 golden fazla atmak ? Ve bunu İngiliz futbolunda pek görülmemiş bir diziliş ile yapmak ? İngilizler afallıyor haliyle.

Bunlar daha iyi günleri. Kaka'sını bulsun bir hele.