Gece Tornacı Gündüz Futbolcu

São Cristóvão Dünya'da tek forma giyme ayrıcalığına sahip tek kulüp. Beyaz forma, beyaz şort, beyaz konç. Nereye giderlerse gitsinler, nerede maç yaparlarsa yapsınlar bunu giyiyorlar. Renkler aynıysa formasını değiştirmesi gereken kulüp São Cristóvão değil, diğer takım. FIFA, UEFA hepsi eyvallah diyorlar bu kulübe. 1992 yılında bu küçük Rio kulübünde, bu ayrıcalıkta, beyazlar içinde döktüren bir çocuk var. Fırtına gibi. Methini duyanlar çok. Kuzeyden izlemeye geliyorlar bir gün. Tek maç yetiyor. Alıp götürecekler Belo Horizonte'ye. Ama kanun diyor ki; bu yaştaki futbolcu sadece okul ya da iş durumundan ötürü oynadığı takımı değiştirebilir ve profesyonel olabilir. Kulübün danışmanlarından birini kafası çalışıyor ve kendi şirketine tornacı olarak giriş yaptırıyor çocuğu ayda 380 real asgari ücrete. İşin federasyon kısmını çözüyorlar. 1993'ün Şubat ayında kontratı imzalatıp, lisansı da çıkarıyorlar. 1 ay sonra ilk maçında kendi yaşıtları arasında ilk kez sahaya çıkıyor tornacı çocuk. Takımı 4-1 kazanıyor, çocuk 2 gol atıyor. 2 ay sonra da A takım kadrosuna giriyor. Yazın Porto'da özel bir turnuvaya katılacak takımı. İki as forvet sakat. Götürüyorlar bizim tornacıyı. Benfica maçında tırmalıyor ama golü Porto maçında atıyor. Brezilya'ya dönüşte radyoya bağlanıyor. Gündüz futbol, gece torna. Para az diyor. Kulüp 2 gün içerisinde tornacı futbolcuya kalacak daha iyi bir yer ayarlayıp ve daha pazla veriyor. Karşılığını da fazlasıyla alıyorlar. 1993 - 1994 sezonunu 29 maçta 28 golle kapatıyor çocuk ve Piet de Visser'in radarına giriyor. 6 milyon $ karşılığında PSV Eindhoven'e gidiyor sezon sonunda. Rose Bowl'da da topa dokunmasa bile Dünya Kupası'na dokunuyor. Çocuğun adı Ronaldo. Dün bu eski takımına, Cruzeiro'ya acımadı, attı yine golünü. Torna mı ? Hikaye elbette, tezgahını bile görmemiştir.