Fenerbahçe 3 - 0 Sivasspor

Kadıköy'de ılık bir yaz akşamı, bilet fiyatlarına rağmen dolu tribünler ve Fenerbahçe sahada. Bir taraftar için daha keyiflisi yoktur sanırım. Sahadaki görüntü de bunu destekleyince akşam Fenerbahçe adına unutulmaz oluyor.

Önce Sivasspor'a bakalım. İleride iki pivot Ersen ve Kamanan. Arkalarında Onur, Cihan, İbrahim ve Kadir'den oluşan bir ortasaha. Savunmanın göbeğinde Yasin ve Sedat. Kanat bekleri ise Murat Sözgelmez ve Hayrettin. Onur hariç fizik olarak güçlü ama teknik olarak dümdüz, sıfır üretken bir takım bu. Akla oyunu kilitlemek ve Ersen & Kamanan ikilisinden seken toplardan üretmek dışında bir plan getirmiyor. Sahada da bundan farklı ya da Fenerbahçe'nin zaaflarına odaklanan bir plan göremedim. Örneğin sürekli 2. bölge ve ilerisinde oynayan Fenerbahçe kanatlarının arkasına sarkmayı düşünebilirdi Bülent Uygun. Özellikle de Roberto Carlos ve Andre Santos ikilisinin arkasına. Oysa sahaya çıkan kadroda o kanadı hem fizik olarak hem de teknikleriyle zorlayacak Musa ile Abdurrahman yoktu. Kulübeyi ısıtıyorlardı.

Fenerbahçe elindeki top hakimiyeti çok yüksek olan bu kadrosuyla bu Sivasspor'a karşı üstünlük kurmakta haliyle zorlanmadı. İki kanat beki, Emre ve hücumdaki 4'lü ile sürekli Sivas yarısahasındaydılar. Savunmanın öne çıkması, Cristian'ın da arkadan oyunu çabuk ve isabetli başlatmasıyla maçı başından sonuna kadar 2 ve 3. bölge arasında oynadı Fenerbahçe. Yüksek yüzdeyle paslaştı ve kopuk kopuk da olsa tempo yaptı ama kale hep uzaktan zorlandı. Bu dominasyonun getirmesi gereken pozisyon zenginliği cezasahası içerisinde sağlanamadı. Yaşanan pozisyon kısırlığının bana göre beş ana sebebi var.

Birincisi Alex'in sakatlanmasından sonra Deivid'in oyunu çok ortaya sıkıştırması. İkincisi yine Deivid'in imkanı bulduğunda final pasını Alex kadar kaliteli yapamaması. Üçüncüsü top kenarlara indiğinde hücumdaki 4'lünün ve hatta arkadan gelen ikilinin hava hakimiyetinin olmaması. Dördüncüsü Guiza'nın bu maçta doğru koşuları yapamaması, doğru pozisyon alamamaması. Beşincisi de oyunun çok fazla durması.

Sondan başlayarak gidelim. Fenerbahçe oynadıkça açılan, ritmini bulan, 4-2-3-1'in meyvesini toplayabilen bir takım. Özellikle ilk yarıda oyun taç atışlarından, su molasından ve bilhassa Sivas'ın anti futbolundan ötürü çok fazla durdu. Fenerbahçe bir türlü devamlılık sağlayamadı. Amaç kanat beklerini oyuna sokmak olsa da Andre Santos ve Kazım çok fazla içeri katettiler. Emre, Cristian ve Deivid'in arasına girdiler. Orada ayrıca Guiza ve ve Sivasspor kalabalığı olunca, oyun sıkıştı. İlk yarı boyunca da Andre Santos'un sol çaprazdan ve Deivid'in penaltı noktasından attığı şut dışında pozisyon bulunamadı.

İkinci devre uyarı gelmiş olacak, oyun biraz daha kenarlara açıldı, Gökhan ve Roberto Carlos'a oynanmaya başlandı. Deivid biraz daha arkada kaldı. İlk yarıya göre de top sahada daha fazla kalınca, katlana katlana geldi Fenerbahçe. Guiza kayboldu belki ama arkadaki blok fırsatlar yakaladı. 50. dakikada Emre'nin iki direğe çarpıp dönen şutu ve Roberto Carlos ile Gökhan'ın sürekli Sivas cezasahasına girişleri, oyunun devamında yaşanacaklarının ilk işaretiydi. 58. dakikada Önder'in kafası direkten döndü. 2 dakika sonra Deivid altıpastan kafayı vuracakken cezasahasında Hayrettin'in müdahalesiyle indirildi. Gol ise 70. dakikada Kazım'ın ayağından geldi. Ofsayt da olsa bu golün er ya da geç geleceği aşikardı.

Ardından Emre'nin kornerden Sasu vari attığı ikinci gol... Gece, Andre Santos'un yaptığı muhteşem slalom ve son vuruşu ile gelen 3-0'lık galibiyetle kapandı. Liderlik korundu.

Fenerbahçe artık temposuyla, artan coşkusuyla, hücumda çoğalışıyla, henüz çok devamlı olmasa da zaman zaman başarıyla uyguladığı presiyle, agresif ve 70'ten sonra oyunu koparabilen fiziki yapısıyla umut veren bir takım. Daum'un elinin değdiği belli. Eğer Daum elindeki geniş kadroda doğru ve iyi bir rotasyon uygulayabilirse üç kulvarda da başarılı olacak kapasiteye sahip bu Fenerbahçe. Ki bu maç özelinde Daum'a tek eleştirim de bununla ilintili. Oyun sıkıştığında Kazım'ın bölgesine Deivid'i çekip, oyuna Semih'i alabilirdi. Beklemeyi tercih etti 'Dahi'.

Birkaç bireysel gözlem ile bağlayalım yazıyı. Cristian bilhassa ikinci yarıda, geçen sene takımın yokluğunu en çok hissettiği Aurelio'dan daha iyi bir görüntü verdi. Adam kovaladı, top çaldı, agresif oynadı, hücumda gözüktü. Doğru zamanda, doğru yerde top aldı ve o topları iyi kullandı. Aurelio'dan ekstra olarak çabuk da kullandı. Ligi, takımını ve rakiplerini tanıdıkça; her geçen maç daha da iyi oynuyor. Savunmada Bilica sakar ama hepsi topla oynama sevdasından. Hayati hataları yapan ise Önder. Üstelik bu maçta doğru pozisyon almasına rağmen yaptı. Her iki devrede de Kamanan'ın bulduğu iki pozisyonun kahramanıydı. Birinde Cristian kademesine girdi ve Kamanan şutu atamadan topu kayarak çaldı. Diğerinde ayağını yatırarak, yarım voleyle iyi bir şut çıkardı Kamanan, ama Volkan müthiş çıkardı. Ki bu pozisyon maçın dönüm noktasıdır. Ayrıca ofsaytla kesilse de, Ersen'den penaltı noktasında yediği bir çalım var. Genel kalitesizliğiyle birlikte bunlar hep Lugano'nun imzasının kıymetini arttıran unsurlar.

Gökhan Gönül için söyleyecek kelime bulamıyorum. Tartışmasız Türkiye'nin en Avrupalı oyuncusu. Orta kalitesini de arttırırsa Avrupa'nın 1. torba takımlarında oynayacak yegane Türk. Fenerbahçe adına bu maçın Emre ile birlikte en iyi oyuncusuydu.