Jô ve Galatasaray

Futbolun maçtan sonra en ilgi çekici yönü transfer. Maç için nasıl her kafadan bambaşka yaklaşımlar ve yorumlar çıkabiliyorsa, transfer için de aynı durum geçerli. Transferin ne kadar başarılı olduğuna kimi mali dengeler üzerinden karar veriyor, kimi salt futbol üzerinden ahkam kesiyor. Para konuşanların bir kısmı kulübe kaça patladığına bakıyor, bir kısmı oyuncunun imaj haklarının ve futbol yeteneğinin paraya ne kadar tahvil edilebileceğine. Parayla işi olmayıp futbola bakanların öncelikleri kariyer ya da yetenek diye ayrılabiliyor. Kısacası transfer başarısının cevabı nereden baktığınıza göre değişiyor. Değişmeyen bir gerçek varsa o da yapılan transferden beklentinin asla bitmeyeceği. Türkiye'de en çok iz bırakan iki yabancı için dahi böyle oldu. Hagi keşke daha genç gelseydi, Alex biraz daha hızlı ve tempolu olsaydı...

İngiltere Premier Ligi'nde 22 milyon € para sayılacak saf yeteneğe sahip, Brezilya Milli Takımı kariyerli, henüz 22 yaşında ve kariyerinde çıkış arayan Jo için beklentiler şüphesiz daha da yükselecektir. Üstelik bu ligde 20 gol atan ve Galatasaray'ın oyun formatı içinde en kilit oyunculardan Milan Baros'u ikame edecek. Bu beklentileri satınalma opsiyonlu kiralık kontrat imzalayarak düşürmek Galatasaray'ın yaptığı akılcı hamlelerden biri. Türkiye'de sergileyebileceği olası bir kötü performanstan doğabilecek mali riskleri minimuma indirmek de cabası. Nonda ve Kewell transferleriyle girilen bu yol Galatasaray'ın içinde bulunduğu mali şartlar da düşünüldüğünde gayet mantıklı.

Bizim ligde, hele ki forvet arkası oyuncuyla oynamayı adet edinmiş 3 büyüklerde daha ziyade fiziğini iyi kullanan, mücadeleci, boylu, ortasahasına duvar olabilen ve cezasahasına hakim santrforlar iş yapıyor. Ariza Makukula bu ekolün en taze ve başarılı örneği. Jo, boyuna rağmen bu özellikleri olan bir oyuncu değil. EPL'de tutunamayışının, 36 maçta sadece 6 gol atabilmesinin arkasındaki sebeplerden biri o fizik kaliteden yoksun oluşuydu. Hareketli, top taşıyabilen, fuleli, teknik ama boyuna oranla çıtkırıldım bir yapısı var Jo'nun. Fenerbahçe'ye transfer olsa bu eksikleri problem yaratırdı, verimi düşerdi. Fakat Galatasaray'ın merkezden ziyade oyunu kenarlara taşımak isteyen ve ofansif yetenekleri yüksek kanat oyuncularına yaratılacak boş alan üzerinden işleyen oyun formatında daha rahat edecektir. Yukarıda bahsi geçen özellikleri daha ön plana çıkabilir. Hareketli yapısıyla ortasahanın işini de kolaylaştırabilir. Hem kendisi hem Galatasaray kazanabilir. Milan Baros buna en güzel örnek. Çek forvet Galatasaray öncesi kariyerinde oynadığı 219 maçta 58 golü atıp, maç başına 0,26'lık bir ortalama yakalarken; Galatasaray'da 41 maçta attığı 25 golle maç başına 0,61 gol ortalaması tutturdu.

Jo'nun rakamları da benzer. Rusya kariyeri bir tarafa bırakıldığında Brezilya ve İngiltere liglerinde çıktığı 116 maçta sadece 19 gol atabilmiş. 5 maçta 1 gol dahi atamamış. Rusya'da ise 53 maçta attığı 30 gol ile maç başına 0,57'lik gol ortalaması var. Baros'un bu çıkışında Galatasaray'ın Arda başta olmak üzere kanat oyuncularının yaptığı katkının etkinin benzerini Jo için CSKA Moskova'da Zhirkov, Daniel Carvalho ve Krasic yaratmıştı. Bu açıdan bakıldığında Galatasaray adına doğru bir transferdir Jo.

Fakat işin bir de Avrupa Ligi ve öncelik boyutu var. Jo, Avrupa Ligi'nde oynayamacak. Vizyonunu her zaman Edirne'nin ötesine taşıdığını deklare eden bir kulüp için eksi puandır ve eleştirilecektir de. Öncelik meselesinde Galatasaray'ın en büyük sorunu savunma ve ortasaha rotasyonundaydı. Savunma için Lucas Neill alındı ama ortasahada nitelikli oyuncu eksikliği hala duruyor. Mehmet Topal, Barış Özbek, Mustafa Sarp 4-3-3'te iç oynayacak adamlar değiller. Tek tabanca Ayhan ile idare ediliyor. Bunun ceremesi ilk yarı boyunca da çekildi. Dolayısıyla Milan Baros'un uzun sürecek sakatlığında Avrupa Ligi'nde oynayabilecek bir santrfor düşünülmüyorken, elde de Türkiye Ligi'nde iş yapan Nonda varken ben yabancı tercihimi santrfordan yana kullanmazdım. Jo yerine yerli bir alternatifi düşünürdüm. Yabancı hakkımı da kat eden, oyun kurabilen, duran toplar dışında da hücuma destek verebilen bir ortasaha oyuncusundan yana kullanırdım. Açıkçası bekliyordum da. Zira Frank Rijkaard benzer bir sorunu Barcelona'da da yaşamıştı. Edgar Davids'i almış ve felaket geçen ilk yarının ardından, ikinci devre hızlı bir çıkış gerçekleşmişti. Galatasaray'da zaman gösterecek herşeyi.

Jo ile ilgili son söz bu disiplin meselesiyle ilgili olsun. İngiltere'de kötü referansları var. Lincoln'den ağzı yanan Galatasaraylılar haliyle ikircikleniyorlar. Haksız sayılmazlar ama İngiltere'nin ortamı hem sosyal hem de coğrafi açıdan zor. Sıcak ve aristokrat yapının olmadığı ülkelerden gelen oyuncular için daha bile can sıkıcı. Bunu deklare eden çok oyuncu var EPL'de. Jo'nun Brezilya ve Rusya'da tertemiz olan sicilinin İngiltere'de bozulmasını ben biraz da buna bağlıyorum. Türkiye'de daha rahat edecektir. Memleketinden ve Corinthians'dan kankası Bobo'da burada üstelik. Orjinal bir hikayedir. En kısa zamanda söz...